Trudny wybór imienia dla swojego dziecka

Niektórzy (zazwyczaj raczej niektóre, bo częściej rzecz ma się do kobiet) wiedzą jeszcze kilka lat przed narodzeniem potomka jakie będzie nosiło imię po pojawieniu się na świecie.

Ja zaczęłam głowić się nad imieniem praktycznie już po zobaczeniu na teście ciążowym dwóch kreseczek.
Nie wiem jak to się stało, ale przez prawie cztery miesiące zastanawiałam się nad imieniem dla dziewczynki (nie znając jeszcze płci). Musiałam czuć podświadomie, że to córcia, bo nad imieniem dla chłopczyka zaczęłam się zastanawiać dopiero kilka dni przed badaniem USG stwierdzających płeć. Mój mąż natomiast dopiero po nowinie czy to chłopczyk czy dziewczynka zaczął myśleć o imieniu (a raczej poważnie zaczął traktować moje propozycje, bo wcześniej było dla niego "za wcześnie").
No i zaczęło się. Zawsze najbardziej ze wszystkich imion żeńskich podobała mi się Natalia, jednak kuzynka owiała to imię bardzo złą sławą... :( Czyli Natalia odpada.
Potem przyszła mi do głowy Marysia. Moja mama tak ma na imię, a teraz wracają do łaski te starsze imiona. Podoba mi się też Zosia (jak moja ciocia). Jednak Jeśli miałabym brać pod uwagę starodawne imiona to Marysia podoba mi się najbardziej i myślę, że nadanie tego imienia swojej córci byłoby miłym ukłonek w kierunku mojej mamy, którą nad życie.

Marysia na początku spodobała się wszystkim (to znaczy mężowi i najbliższej rodzinie). Jednak kiedy zaczęłam w ten sposób zwracać się do brzucha ;) to coś mi nie spasowało i zaczęłam znów rozmyślać nad imionami dla dziewczynki.

Pojawiła się Nina. Na początku mężowi się spodobała, potem stwierdził, że "za bardzo ruskie" ;P
Swoją srogą śmieszne argumenty się przytacza podczas krytyki i odrzucaniu imienia.Ninę skrytykowały też inne osoby z mojej rodziny.

Siostra zaproponowała Dagmarę.
No cóż tutaj żadnej krytyki nie było z niczyjej strony. Imię to było raczej neutralne, nie przywoływało większych odczuć.

Jednak najbliższej rodzinie najbardziej podobała się Marysia. Tym razem ja z mężem mieliśmy "ale" do tego imienia. A to że Marysia to zbyt miękka, że może taka "ciepłe kluchy"...
Potem stwierdziliśmy, że charakter naszej córci będzie zależał od nas (od genów i od wychowania) a nie od tego jakie imię będzie nosiła. No i wróciliśmy do Marysi. Teraz cały czas jak rozmawiamy o naszym dzieciątku mówimy: Marysia.

Mimo to, że jakoś nam już to pasuje to ja ciągle mam wątpliwości. Czy jej to imię będzie się podobało, czy inne dzieci nie będą się śmiały z tego imienia, itp., itd.
Teraz kiedy pytają mnie o to czy wybrałam imię, a ja mówię że Marysia, jednym podoba się bardzo, a inni milczą (dając odczuć, że może jednak niekoniecznie).
Nie jestem zwolenniczką nowoczesnych imion tj. Nadia. Nie wspomnę o Hermionie czy Mrówce. Nie chciałabym, żeby moja dziewczynka była w klasie jedną z 10-ciu Maryś, ale nie chciałabym również, żeby miała imię oryginalne na cały powiat czy województwo ;).

I tak póki co zostaję przy Marysi, ale wątpliwości mam ciągle.

Jedna koleżanka powiedziała, że kiedy urodzę dziecko i na nie spojrzę to zobaczę czy faktycznie to imię do niej pasuje. Jednak to troszkę stresujący scenariusz. Nie mogę być pewna niczego co ma związek z porodem, chciałabym choć panować na imieniem...

A Wy co myślicie o Marysi? :)